Reisefeber

Paa turens tregaste internett sitt eg no litt slapp og sliten og tastar inn ein ny rogg. To dagar sidan laag eg i baksetet paa ein minivan paa tur over Java med minst 40 i feber, men la oss ta det i tur og orden fraa der eg  sist slapp.

Etter at vi var ferdige med Yogyakarta var det klart for turens verste bussdag. Vi satte oss i bussen 06:30 om morgonen og 13 timar seinare var vi framme ved hotellet vaart som laag paa kraterkanten av det yttre krateret til Mount Bromo. Kjapp middag, avsynging av bursdagssangen til ei som hadde bursdag, ei kjapp runde yatzy og vi tusla til sengs alle mann. Neste dag starta allereie 03:30 om morgonen, og 04:00 satt vi i ein jeep paa tur mot sletta som foerer mot Mount Bromo. Litt over ein times gange og vi stod paa den indre kraterkanten av den aktive vulkanen Bromo, og venta paa soloppgangen. Dette gaar for aa vera ein av verdas vakkraste soloppgangar, og det er eg ikkje ueinig i. Det er haaplaust aa beskrive, og eg trur ikkje eingong bileta mine gjev det rettferdighet. Saa alt eg kan sei er: ta turen sjoelv 🙂

Etter ein kjapp frokost paa hotellet barst det rett til bussen. Ny 8 timers tur tok oss til Kinabula. Kanskje det flottaste hotellet vi bodde i paa Java, med pool og gode greier. Litt basseng, litt fotball, litt middag og sjoelvsagt ei ny runde yatzy og senga kalla nok ein gong. Vekkerklokka ringte kl 05:45 og vi tok ein rundtur paa ein kaffeplantasje med ein lokal guide. Han tok oss ogsaa paa rundtur i ein lokal fattig landsby, og ga oss saape og godteri (!) aa dele ut. Det foeles veldig feil aa vera ein slags “rik gud” som stroer sine offergaver til dei lokale. Misforstaa meg rett altsaa, eg syns vi skal gi alt vi kan til dei som har mindre enn oss, men da kanskje heller i form av meir nyttige ting og paa ein maate som ikkje oppfordrar til tigging. Sakay ville alt neste tur proeve aa kjoepe nyttige ting som skolesaker o.l. og gi ti ein sentral person i landsbyen, noko som virkar som ein mykje betre loeysing. Etter ein ny kjapp frokost barst det rett i bussen igjen. Ny lang dag stod for tur, ein dag som skulle bli lengre enn eg trudde. Ganske snart etter avreise kunne du koke egg paa panna mi. Frysningar og leddsmerter fekk eg ogsaa. Vi stod ei stund i koe for eit bilkrasj, tok ferga til Bali, aat lunsj i det verste rgnskyllet eg har sett, og lynet slo ned berre nokre hundre meter unna oss. Vel framme i Sanur tok dei andre og aat farvellmiddag og saag VM-finalen. Eg laag i koma paa hotellrommet. Tidleg dagen etter tok vi bussen i retning Ubud, med eit kort stopp ved eit utruleg vakkert tempel paa ein stein ute i havet. Ubud er vistnok Balis kreative og kulturelle hovudstad. Noko som ikkje seier reint lite her paa Gudens oey som er viden kjent for sin rike kultur. Fantastisk middag i gaar, men kvalm som eg var var gjekk det traatt. Natta blei avbrutt av flittige toalettbesoek, nuff said..

I dag starta eg dagen med eit lite introkurs i Gamelanspilling. Den lokale versjonen av xylofon. Ein tur innom apeskogen, og de doedes tempel foer eg avslutta med ei runde paa markedet. Pruting er fortsatt goey, og eg er no innehaver av ein sarong, t-skjorte med Ganesh og ei fake Casioklokke. Formen er stigande, og eg maa nesten loepe og hente klesvasken min. Etterpaa skal vi iveg aa sjaa balinesisk ilddans. I morgon gaar turen til Lovina. Snorkling og kokkekurs er foreloepig plan. Saa faar vi sjaa kva det blir til.

Roggelaata: Modest Mouse – The Good Times Are Killing Me